J 6,41-51
Żydzi
szemrali przeciwko Jezusowi, dlatego że powiedział: „Jam jest chleb, który z
nieba zstąpił”, i mówili: „Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i
matkę znamy? Jakżeż może On teraz mówić: «Z nieba zstąpiłem»?”Jezus im
odpowiedział: «Nie szemrajcie między sobą. Nikt nie może przyjść do Mnie,
jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu
ostatecznym. Napisane jest u Proroków: «Oni wszyscy będą uczniami Boga». Każdy,
kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby
ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne. Jam jest
chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb,
który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym,
który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”.
Przechodząc przez
zatłoczone ulice dużego miasta, można stać się nieświadomym uczestnikiem wielu
dyskusji o życiu. Częstym tematem rozmów jest krytyka rzeczywistości,
permanentne niezadowolenie ze wszystkiego. Chrystus w Ewangelii taką postawę
człowieka określa słowem- szemrzący- wiecznie niezadowoleni kontestatorzy rzeczywistości.
Wielu chrześcijan zachowuje się bardzo podobnie, jak mieszkańcy rodzinnego
miasta Jezusa- którym się wydaje, iż posiadają monopol naprawdę o historii Jego
Osoby. Znamy Go- z mądrych książek, wyobrażeń, osobistych projekcji, miałkich dyskursów
wiary, dewocyjnych uniesień i medialnych kreacji. Często dalekie są to
wyobrażenia, od prawdziwego obrazu siebie, jaki odsłania nam Bóg. Jezus jest
darem Ojca. Jest darem „Chleba”. Jezus jest wszystkim czego człowiek
potrzebuje, przekraczając wszystkie spekulacje i powierzchowne opinie, czy
wyobrażenia. W Chrystusie Bóg powiedział o sobie tak wiele- ale wielu ma oczy przesłonięte
i uszy zatkane. Wielu ludzi poszukuje obrazu religii, doświadczenia wiary, poza
Nim. Jezus- Słowo które stało się ciałem- Pokarmem do spożycia, zaspokaja
wszystkie ludzkie pragnienia- zaspokaja głód widzenia i nieskończoności, tak
bardzo obecny na dnie ludzkiego serca. Jak pisał o. Tomasz Merton: „Chrześcijaństwo
to więcej niż doktryna. To Chrystus sam, żyjący w tych, których zjednoczył w
jednym Mistycznym Ciele…
W Eucharystii sam Chrystus zaczyna się objawiać tym, którzy Go wielbią z pokorną wiarą i przyjmują czystym sercem oraz prawdziwą, szczerą miłością. Jeszcze bardziej objawia się tym, którzy zostawiają wszystko z miłości dla Niego”.
W Eucharystii sam Chrystus zaczyna się objawiać tym, którzy Go wielbią z pokorną wiarą i przyjmują czystym sercem oraz prawdziwą, szczerą miłością. Jeszcze bardziej objawia się tym, którzy zostawiają wszystko z miłości dla Niego”.
