Łk 1,39-56
W
tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w
pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta
usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch
Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona
jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi
to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia
zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie.
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od
Pana”. Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w
Bogu, Zbawcy moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd
błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi
Wszechmocny. Święte jest imię Jego…
W jedności z całym
Kościołem świętujemy wyniesienie Matki Bożej z duszą i ciałem do chwały
niebieskiej. Wniebowzięcie Maryi ukazuje nam nasze przeznaczenie jako
przybranych dzieci Bożych i członków Ciała Chrystusa. Podobnie jak nasza Matka
Maryja, jesteśmy wezwani, aby w pełni uczestniczyć w zwycięstwie Pana nad
grzechem i śmiercią oraz królować wraz z Nim w Jego odwiecznym królestwie. To
jest nasze powołanie.
Msza Święta w
Uroczystość Wniebowzięcia (sobota) o godz. 11.00. Na liturgię przynosimy bukiety z
kwiatów i zbóż.
